crêpes: une spécialité bretonne
Παιδιά μπορείτε επίσης να πάρετε ιδέες από τη δουλειά της συναδέλφισσάς μου, Καλλιόπης Παπαδογαμβράκη.http://jemamuse.weebly.com/la-chandeleur-eta-upsilonpialphapialphanutau942.html
La Chandeleur ή αλλιώς "η γιορτή της κρέπας"!
Η Υπαπαντή τού Χριστού στη Γαλλία ονομάζεται Chandeleur και γιορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Κάθε χρόνο λοιπόν αυτή την ημέρα, κατά την παράδοση, σε κάθε σπίτι τής Γαλλίας αναβιώνει το έθιμο της παρασκευής κρέπας.
Σύμφωνα με ενα παλιό μύθο , εάν την ημέρα της Chandeleur δεν γίνονταν κρέπες, η σοδειά του σιταριού όλης της χρονιάς θα καταστρεφοταν.
Εξάλλου, η ετοιμασία της κρέπας ακολουθεί και ένα ακόμη έθιμο, αυτό του χρυσού νομίσματος. Οι άνθρωποι στα χωριά γύριζαν στον αέρα την πρώτη κρέπα με το δεξί τους χέρι, ενώ στο αριστερό κρατούσαν ένα χρυσό νόμισμα. Κατόπιν, τύλιγαν το νόμισμα μέσα στην κρέπα, πριν αυτή περάσει τελετουργικά από όλη την οικογένεια και καταλήξει στο δωμάτιο, σε ντουλάπι του οποίου θα φυλαγόταν μέχρι την επόμενη χρονιά. Κρατούσαν έτσι, ό,τι απέμενε από την κρέπα της προηγούμενης χρονιάς, προκειμένου να δώσουν το χρυσό νόμισμα στον πρώτο φτωχό που θα ερχόταν στο σπίτι τους. Αν όλα τα παραπάνω τηρούνταν, η οικογένεια θα είχε σίγουρα χρήματα, για όλη τη χρονιά.
Αυτό το δημοφιλές έθιμο έχει πολλούς οπαδούς, όμως οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν την έννοια και την προέλευσή του.Oι Χριστιανοί εορτάζουν κάθε χρόνο αυτή την ημερομηνία, τη στιγμή που ο Ιησούς παρουσιάστηκε στο ναό, 40 μέρες μετά τη γέννησή του.
Η γιορτή της παρουσίας του Κυρίου, συνοδευόταν άλλοτε από λιτανεία με αναμμένα κεριά. Αυτό εξηγεί το σημερινό όνομα αυτής της γιορτής, σαντελέρ, που προέρχεται από το λατινικό καντελόρουμ και σημαίνει κεριά. Τα κεριά που ευλογούνταν στην Υπαπαντή, φυλάσσονταν προσεκτικά από τους πιστούς, που τα άναβαν σε περίπτωση κινδύνου, αφού πίστευαν ότι τους προστάτευαν.
Είπαμε ότι η Βρετάνη (Bretagne) είναι η περιοχή από την οποία προέρχεται το έθιμο της κρέπας.Μπορείτε να την βρείτε στο χάρτη
Καλή τύχη
Γενικά, με το να αναποδογυρίζει κάποιος κρέπες την Υπαπαντή, θεωρείται ότι εξασφαλίζει μια συνεχή ευτυχία κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς. Ιδιαίτερα, τα νέα κορίτσια που εύχονται να παντρευτούν, πρέπει να αναποδογυρίσουν την κρέπα έξι φορές συνέχεια, χωρίς να τη ρίξουν κάτω.
H Iστορία της Κρέπας.
Η γλυκιά ιστορία του άζυμου άρτου, η κρέπα, απόγονος άρτου από την Ρωμαϊκή εποχή, έφθασε να συνδέεται με δοξασίες που φέρνουν γούρι και καλοτυχία από αγνά προϊόντα της φύσης και θυσίες στους τότε γνωστούς θεούς.
France
Πολλές οι ιστορίες διατυπώνονται και λέχθηκαν για την προέλευση της κρέπας, μία από αυτές κατά τις δικές μας μελέτες είναι ότι η δούκισσα Άννα της Βρετάνης καθώς μία μέρα χάθηκε στο δάσος, την βρήκαν και την έσωσαν κάποιοι φτωχοί εργάτες, για να την καθησυχάσουν, της έκαναν κρέπες, από αλευροσίταρο γιατί στα παλιά χρόνια το αλεύρι σίτου ήταν ακριβό προϊόν και καταναλωνόταν μόνο από ευγενείς οικογένειες.
Η Δούκισσα, ενθουσιάστηκε και όταν γύρισε στο παλάτι μετά από την εμπειρία της ζήτησε από το μάγειρα να της φτιάξει την λιχουδιά που της έφτιαχναν οι εργάτες στο δάσος. Ετσι η συνταγή της κρέπας, έγινε γνωστή σε όλο το Δουκάτο.Στην αρχή τις κατανάλωναν ως ψωμί, και τις άλειφαν με αλατισμένο βούτυρο. Πολύ γρήγορα η κρέπα έγινε διάσημη και ο κόσμος άρχισε να ρίχνει μέσα ζάχαρη και άλλες γλυκαντικές ουσίες και να την τυλίγει σε στυλ πούρου.
Σύντομα έγινε το επίσημο γλυκό όλου του Δουκάτου και το έθιμο λέει ότι γιορτάζοντας την αναγέννηση, κατανάλωναν κρέπες και τις συνέθεσαν με την καλότυχη οικογενειακή ζωή.
Επίσης το έθιμο λέει ότι κατά την διάρκεια της προετοιμασίας της κρέπας κρατούσαν ένα νόμισμα στο χέρι και καθώς γύριζαν την κρέπα στον αέρα έκαναν και μια ευχή. Αν η κρέπα προσγειωνόταν και πάλι στο τηγάνι τότε η ευχή θα γινόταν πραγματικότητα.
Η λέξη κρέπα προέρχεται από την λατινική λέξη «κρίσπα» που σημαίνει "κατσαρή" γιατί όπως αναφέραμε πιο πάνω ουσιαστικά παρασκευάζονταν από φαγόπυρο, ένα τύπο αλευροσίταρου χωρίς γλουτένη.
Οι κρέπες παραδοσιακά είναι δύο ειδών: οι γλυκές κρέπες που αποκαλούνται από τους Γάλλους (Sucrées ) που παρασκευάζονται από αλεύρι σίτου από τις τότε ευγενείς Οικογένειες και οι αλμυρές που οι Γάλλοι τις αποκαλούνGalettes(Salées ). Το όνομα Galettes προήλθε από την λέξη «Galet» που στα Γαλλικά σημαίνει βότσαλο, δεδομένου ότι οι πρώτες Galettes ψήθηκαν σε ένα θερμαινόμενο βότσαλο πάνω στην φωτιά.
Τότε ξεκίνησε να καταναλώνεται επί το πλείστο ως γλυκό αλλά και σαν πρόγευμα από τους Γάλλους ευγενείς της εποχής.
Angleterre
Πολύ σύντομα η κρέπα έγινε γνωστή και στο Ενωμένο Βασίλειο που παραδοσιακά καταναλωνόταν την Καθαρή Τρίτη (Shrove Tuesday – δική μας τσικνοπέμπτη), πριν την Σαρακοστή και που είναι γνωστή ως Pancake Tuesday διεξάγοντας αγώνες τηγανιάς(λίγο πιο χοντρές από τις γνωστές τώρα κρέπες). Ο πρώτος και ο πιο διάσημος αγώνας τηγανιάς έγινε το 1445 στο Onley – Buckinghamshire, οι οποίοι συνεχίζονταν για πολλά ακόμα χρόνια. Οι διαγωνιζόμενοι που κατά την παράδοση ήταν γυναίκες, μετέφεραν ένα τηγάνι με κρέπα προσπαθώντας να φτάσουν στην γραμμή τερματισμού πετώντας την κρέπα στον αέρα και ξαναπιάνοντας την.
Στα μετέπειτα χρόνια η κρέπα έγινε διάσημη και στην υπόλοιπη Ευρώπη με την κάθε χώρα και τον κάθε πολιτισμό να καταναλώνει την κρέπα ανάλογα με τις δικές τους προτιμήσεις, και ανακαλύπτοντας και την στρογγυλή πλέον πλάκα που καθιερώθηκε και σαν η μηχανή της Κρέπας.
une recette de crêpes facile
|
des crêpes salées avec du fromage et du bacon ou de la saucisse
des crêpes suzette
des crêpes au chocolat
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου